Producent:
J. Armando Bermúdez & Co. S.A.
Pochodzenie:
Dominikana
Regulacje:
niedookreślone
Styl:
hiszpański
Klasyfikacja:
single modernist rum
Cena:
< 20 €
Surowiec:
melasa
Destylacja:
four-column stills
Starzenie:
< 12 lat w dębie
Dodatek cukru:
5 g/L
Domieszki:
barwnik karmelowy
Alc/vol:
40%
Krzysztof Kolumb zapisał się zacnie na kartach historii realizując plan, który nie wypalił. Korona Hiszpańska wsparła śmiałą ekspedycję skuszona obietnicą wytyczenia nowego szlaku do lukratywnych rynków Azji Wschodniej, jednak genueński nawigator wylądował jakby gdzie indziej. Alternatywnie, Kolumb dotarł tam, gdzie sobie postanowił, bo wiedział, że Ziemia jest okrągła i korzystał z portugalskich map. Tak czy inaczej, 'odkrycie' Ameryki symbolicznie otwiera epokę Nowożytności.
Druga wyprawa Kolumba liczyła siedemnaście statków z załogą tysiąca głów i miała charakter zarówno eksploracyjny jak i kolonizatorski; zakładano osady, mające służyć jako przyczółki dla dalszej ekspansji, a na Hispanioli (w okolicach Santo Domingo) zasadzono m.in. trzcinę cukrową. A propos, Dominikańczycy twierdzą, że sadzonki trzciny cukrowej przywiózł kompan Kolumba imieniem Diego Bermudez, a wielu dystrybutorów chętnie ów wątek zbieżności nazwisk podchwytuje. Tymczasem Królestwo Hiszpani mianowało Kolumba namiestnikiem 'nowo odkrytych' ziem, lecz ten nie sprostał zadaniu. Skupił się na polityce grabieżczej, zawłaszczając przy tym większość dóbr dla siebie. Ponadto poróżnił się z podwładnymi do tego stopnia, że Karaiby opuścił w kajdanach.
Dominikana szczyci się więc utworzeniem pierwszej plantacji trzciny cukrowej Nowego Świata. Pomijając przy tym dalsze losy projektu, który równie szybko upadł, jak to się zresztą często zdarza, gdy brakuje stanowczości i know-how. I tak do połowy XIX-wieku dominującą działalnością gospodarczą dominikańskiej części wyspy pozostała hodowla bydła.
Przewińmy więc taśmę historii do roku 1852, kiedy to wenezuelski aptekarz Erasmo Bermúdez powołuje do życia Unrivaled Liquors Manufacture w Santiago De Los Caballeros. Tworzy on wówczas formułę 'Amargo Panacea', aperitifu na bazie melasy, który szybko zyskuje na popularności. Jedenaście lat później destylarnia spłonęła w trakcie Guerra de la Restauración, w której to Hiszpanie próbowali raz jeszcze skolonizować Dominikanę. Właścicielom udało się jednak uzyskać od najeźdźców odszkodowanie i wznowić działalność. W 1927 roku José Armando Bermúdez Rochet, syn właściciela, przekształca przedsiębiorstwo w spółkę akcyjną pod nazwą J. Armando Bermúdez & Co. CXA. A z kolei jego syn, Domingo Octavio Bermúdez Ramos, doposaża destylarnię w nowatorski - na ówczesne czasy (1928) - sprzęt firmy Egrot & Grange. Następca - José Armando Bermúdez Pippa (wnuk syna założyciela) - poza prowadzeniem rodzinnego interesu, stworzył pierwszy nadający w kolorze dominikański kanał telewizyjny (1968). Potem nadeszła czwarta generacja w osobie Carlosa Alberto Bermúdez Pippa, a od całkiem niedawna firmie przewodzi piąta; na czele z duetem Norka Iris Bermúdez i Juan OsWaldo Cayetano Jr. W tle wielkie pieniądze i familijne niesnaski; w skrócie dynastia w wersji dominikańskiej.
Dominikana wchodzi w skład Wielkich Antyli; jako drugie co do powierzchni państwo wyspiarskie basenu Morza Karaibskiego. Bermúdez włada najstarszą krajową destylarnią; położoną na północy, w Santiago De Los Caballeros. Producent produkuje również wódkę, gin i whisky. Prezencja rumu Bermúdez sugeruje klasę premium, choć nieodwzorowaną w polityce cenowej.
Bermúdez nie jest członkiem ADOPRON, , nie należy też do WIRSPA. Oznacza to, że Bermúdez nie jest zobowiązany do deklarowania wieku starzenia zgodnego ze stanem faktycznym (i odpowiadającym wiekowi najmłodszego składnika). Warto odnotować, że czołowi krajowi konkurenci - Brugal i Barceló - do wspomnianych organizacji przynależą. Bermúdez spełnia natomiast dominikański obowiązek umieszczania informacji na etykiecie w języku hiszpańskim.
Wytwarzany na bazie melasy Bermúdez destylowany jest w rektyfikarach czterokolumnowych. Blend leżakuje (jak obwieszcza etykieta, więc ostrożnie) do dwunastu lat w dębowych beczkach. Testy na zawartość cukru wykazują dodatek do 5g/l. Produkt barwiony karmelem.
W zapachu 'Raffaello': wiórki kokosowe, migdał, biała czekolada. Różany powiew zwieńczony nutką solanki. Smak wytrawny; niesłodka (ale i niegorzka) czekolada, gałka muszkatołowa, orzech laskowy. W posmaku grejpfrut, ponownie gałka muszkatołowa i podmuch mięty.